De blauwe wenssteen


• Albumnummer: 256
   Scenario/Tekeningen: Philippe Delzenne
   Inkleuring: Agnes Nys

• Jaar van uitgifte: 2011 ↣ 12 oktober

• Aantal pagina's: 48


In het jaar 1600 valt een blauwe hemelsteen in het Siberische Baikalmeer. Astroloog Serafijn Denkekop is hiervan getuige. Hij wil de steen uit het meer naar boven halen. Met de hulp van een collega professor lukt dit ook, al is het maar een klein stukje. Al vlug blijkt, onder invloed van de blauwe steen, dat hij de gedachten kan lezen van andere mensen en ook nog eens hun zijn wil kan opleggen. Zo besteelt hij menig medemens en verrijkt zich buitensporig. Helaas verliest hij de steen al snel en ook zijn fortuin. De steen komt via een vogel terug in het meer terecht.
Zoveel jaren later komt professor Denkekop in het bezit van de dagboeken van zijn voorvader. Samen met professor Gobelijn bestudeert hij de geschriften en ze komen tot de conclusie dat er een tot op heden niet ondekte meteoorsteen op de bodem van het Baikalmeer moet liggen. Jommeke, Flip en Filiberke worden opgetrommeld en met de plastieken walvis wordt koers gezet naar Siberië. Eens in het meer treffen ze reusachtige zeedieren aan in de buurt van het gezonken paleis van Jamavofska. De bemanning verlaat in duikerspak de plastieken walvis. Er worden al snel een aantal stukjes blauwe meteoorsteen gevonden. Filiberke houdt een stukje voor zichzelf en draagt het om zijn nek. Hij vertoont meteen vreemd gedrag. Eens dat hij door heeft dat hij andermans gedachten kan lezen en zijn wil opleggen ontstaan heel wat gekke situaties. Hij slaagt er in om zelfs Anatool op het goede pad te krijgen en het lukt hem tevens om Rozemieke hem te laten zoenen. Hij geeft haar daarna de steen als cadeau. Nu beschikt Rozemieke plots over de vreemde eigenschappen. Ze wil de wereld verbeteren en slaagt er in om zelfs de ministers en de koning zo ver te krijgen dat ze een kinderparadijs willen maken. Helaas duiken er ongure figuren open en Rozemieke wordt ontvoerd. Via een buurjongen van de Miekes wordt enig spoor gevonden voor haar verdwijning. Jommeke en zijn vrienden gaan richting Atlasgebergte - Rozemieke wordt daar immers vastgehouden - om haar te bevrijden. Al snel wordt duidelijk dat het enkele oude bekenden zijn die Jommeke een lesje willen leren. Met behulp van slaapgas en professor Gobelijn die nu een stukje meteoorsteen draagt worden de boeven richting gevangenis gestuurd en is Rozemieke weer bij haar vrienden. Eens weer thuis wordt de blauwe meteoorsteen veilig opgeborgen in de brandkast van Gobelijn. Nog even is er paniek rond professor Denkekop die bedolven ligt onder een vracht boeken ... en Antool is nog steeds ouderen aan het helpen in opdracht van Filiberke.