Jommeke - Hommage

Professor Gobelijn wordt uitgenodigd op een internationale bijeenkomst voor wetenschapsmensen te Barbados. De professor neemt zijn vriendjes mee. Op weg naar Barbados wordt de professor ontvoerd in de buurt van de Drakenrots, maar omdat het er krioelt van de haaien spreekt men van de Haaienrots. Op zijn kamer wordt een medaillon, met een afbeelding van een haai, gevonden. Jommeke, Filiberke en de Miekes keren huiswaarts. Wat later gaan ze op zoektocht met de plastieken walvis. Eenmaal aangekomen bij de haaienrots gaat Jommeke op onderzoek. Hij vindt een poort en gaat binnen. In de rots ontdekt hij een geheim hoofdkwartier met als leidende figuur, professor Terragoras. Gobelijn moet er speciale stralen ontwikkelen om Terragoras meester over de hele wereld te laten worden. Flip onderneemt nog een poging om de plastieken walvis te bereiken met behulp van een klein duikbootje. Helaas worden Filiberke en de Miekes overmeesterd. Met behulp van slaapstralen kunnen de boeven uiteindelijk uitgeschakeld worden.
Ze worden op een onbewoond eiland gedropt.

Na Griffo en Steven Dupré, die respectievelijk Jef Nys' Jommeke-belevenissen 'De Jacht op een voetbal' en 'Paradijseiland' herwerkten, is het nu de beurt aan Conz om een remake van Jommeke te pubiceren in de reeks 'Jomme'.
Conz is de auteur van 'Toen Ik Nog Baas van de Wereld Was' en de trilogie 'De Tweede Kus'.
In 2018 verscheen al een andere hommage van zijn hand, het voor Dupré geschreven Suske en Wiske-verhaal 'Boemerang'. Hij koos voor 'De Haaienrots' om te remaken.

Biografie

Conz (Ukkel, 23 januari 1977) is het pseudoniem van de Belgische striptekenaar Constantijn van Cauwenberge.
Zijn jeugd in Leuven vormt de inspiratiebron van zijn vroegste albums. Tijdens zijn studies 'Beeldverhaal' aan de Sint-Lukas hogeschool in Brussel publiceerde hij al in het striptijdschrift INK.
Conz was de stadstekenaar van Turnhout in 2006. In dat jaar maakte hij de tekstloze strip "De slag om Turnhout" en werd hij bij het grote publiek bekend door zijn deelname aan de quiz 'De Slimste Mens ter Wereld'.

Interviews ...
Boekenmarathon
Focus WTV

De stripvlogger
De Haaienrots - Vlog

Kon je zelf het verhaal kiezen om er een remake van te maken? En waarom dan De Haaienrots?
CONZ: "Ja, ik had de luxe om zelf een album uit te kiezen. 'De Plastieken Walvis' en zijn latere vervolg, De Haaienrots, waren altijd al mijn twee favoriete Jommeke-albums. Maar 'De Haaienrots' heeft alle ingrediënten voor een geweldig verhaal: een geheime onderzeese basis, een waanzinnige geleerde die baas van de wereld wil worden, coole duikerspakken, gehersenspoelde haaien, achtervolgingen onderwater, ... Er is zelfs sprake van een satellietnetwerk met hypnotiserende stralen. Dit album was helemaal mijn ding. Ik heb dus niet lang getwijfeld."

Je bent een grote fan van 'Star Wars'. Dan verwachtten we toch een remake van 'De Kikiwikies'.
CONZ: "Star Wars heeft meer gemeen met De Haaienrots dan met 'De Kikiwikies'. Voor de achtervolgingen onder de zeespiegel heb ik me echt gebaseerd op Tie Fighters die de Millennium Falcon achternazitten. Dit dan weer gecombineerd met de sfeer van onderwaterscènes uit de James Bond-film Thunderball. Ik wou die sfeer, maar dan met de snelheid en en wendbaarheid van de ruimteschepen uit Star Wars. Normaal gezien gaat alles redelijk traag onder water, maar ik wou dat je de snelheid kon voelen in die scènes."

Wat zijn de sterke punten van 'De Haaienrots'?
CONZ: "Het uitgangspunt van die strip heeft wel iets wat van een Bond-film. Een geheime schuilplaats met een gevaarlijk meesterbrein die een gevaar vormt voor de hele planeet. Ik vond de setting ook geweldig. Die zwarte rotspunt die boven water steekt met een basis eronder. Schitterend gewoon. Er zit ook redelijk wat actie in die strip."

En wat zijn de lastige stukken van het oorspronkelijke album?
CONZ: "De originele strip komt een beetje traag op gang, vond ik. Dat kon ook een stuk gestroomlijnder verteld worden. Het begin van de strip heb ik het meest moeten herschrijven. Voor de rest heb ik alle elementen uit het verhaal proberen te behouden, maar er mijn eigen draai aan gegeven. Het einde heb ik ook herschreven. In het originele album is er enkel sprake van een satellietnetwerk met hypnotiserende stralen, maar ik vond dat zonde om zo'n geweldig idee niet te gebruiken en in mijn versie komt dat er dus wel degelijk in. Ik heb dus vooral het begin en einde herschreven. Het midden van het verhaal heb ik in grote lijnen gelaten zoals het was, maar toch heb ik alle scènes herschreven. Zowel qua ritme, timing en decoupage, gecombineerd met verschillende kleine en grotere aanpassingen. Ik heb er gewoon volledig mijn ding van proberen te maken, zonder het origineel uit het oog te verliezen."

Ondervond je dat Jef Nys' eenvoud minder eenvoudig is om zelf na te streven?
CONZ: "Ik ben een hele grote fan van tekenaars die op een ogenschijnlijk eenvoudige manier iets op papier kunnen zetten. Jef Nys kon dat als geen ander, maar ook Gerrit De Jager, Dick Bruna, Bill Watterson, ... Ik wou van in het begin een duidelijke en eenvoudige tekenstijl gebruiken. Gelukkig had ik die stijl het laatste jaar al veelvuldig gebruikt bij het maken van verschillende boekillustraties. Achteraf gezien was dit dus de perfecte voorbereiding hierop."

Stond je eigen versie van de personages vlot op papier of doorspartelde je eerst een ontluizingsperiode om niet te dicht bij Jef Nys te bijven?
CONZ: "Op zich ging het vlot om van de stijl van Jef Nys af te stappen om de personages te tekenen. Dat betekent niet dat alle personages even vlot uit mijn pen rolden. Ik heb dan ook als een waanzinnige die personages zitten krabbelen in mijn schetsboeken."

Welk personage was het makkelijkst om in de vingers te krijgen en welk het moeilijkst?
CONZ: "Van Gobelijn had ik het snelst een versie waarover ik tevreden was. Wat is dat personage leuk om te tekenen! Zoveel ronde vormen. Dan merk je pas hoe goed die is vormgegeven. Flip en Filiberke vond ik het moeilijkst om helemaal juist te krijgen. Die hebben het langst geduurd om ze om te zetten naar mijn stijl. Bij Filiberke viel alles plots in zijn plooi bij het kapsel. Dat was de sleutel om zijn karakter erin te krijgen. Ik kreeg ook heel goeie feedback van Stéphanie Lauwers van Standaard Uitgeverij en dat hielp wel om de personages helemaal juist te krijgen."

Wat spreekt je aan in de wereld van Jommeke?
CONZ: "Er gebeuren de zotste dingen in die strips, soms echt heel absurd, maar voor de hoofdpersonages is dat vaak heel normaal. Dat gebeurt nu eenmaal. Of ze zien het meer als een probleem dat opgelost moet worden dan dat ze achterover vallen door de absurditeit van het gegeven."

Waren er instructies van de uitgeverij of kreeg je carte blanche?
CONZ: "Ik kreeg vrij spel, maar moest me uiteraard wel houden aan de waarden en normen die bij Jommeke horen. Al bij al zijn die strips altijd wel vrij braaf, dus moest ik dit verhaal ook wel blijven. Maar ik heb wel de randen van die braafheid proberen op te zoeken. Vooral bij de slechterik. Uiteindelijk vechten onze helden tegen nazi's die de hele wereldbevolking willen indoctrineren. En ik ben niet subtiel geweest in de beeldtaal hierrond. Maar ik vond het vandaag de dag wel weer nodig om te tonen dat je nazi's altijd moet bestrijden."

De tekenstijl kent een hoog kinderboekengehalte. Mik je uitsluitend op jonge lezers of zit er ook iets in voor volwassenen?
CONZ: "Grappig dat je dat zegt. Als ik deze stijl gebruik voor boekillustraties, krijg ik altijd te horen dat het een stripstijl is. Ik heb deze stijl jarenlang niet gebruikt om strips te maken, terwijl het eigenlijk mijn meest natuurlijke manier van tekenen is. Pas door die stijl de laatste jaren weer te gebruiken voor het maken van boekillustraties ben ik die weer wat gaan waarderen. En nu ik een hele strip in deze stijl getekend heb, valt het me op hoe leuk dit is en hoe graag ik dit doe. Jommeke is een reeks die echt gemaakt is voor jonge kinderen en ik vond mijn stijl daar wel goed bij passen. Maar in mijn versie van dit verhaal zit er ook heel wat voor volwassenen. Ik heb vooral ook geprobeerd om er wat meer spanning in te steken. Het is uiteindelijk echt een strip voor 7 tot 77 (en ouder) geworden."

Twee jaar Suske en Wiske voor Steven Dupré, dit jaar Jomme. Volgend jaar dan 'De Rode Ridder' ... met Karpax?
CONZ: "Ik zou dolgraag eens een 'De Rode Ridder' maken. Ik heb zelfs ideeën voor verhalen ... Maar het allerliefst zou ik nu een eigen stripreeks willen tekenen. In deze stijl ook."

Het feestjaar van Jommeke wordt afgesloten met een knaller!
Conz brengt een hommage aan het iconische album 'De haaienrots'.
Technologische snufjes, de plastieken walvis, haaien en een superslechterik ... het zijn allemaal ingrediënten die van deze Jomme een spannend album maken dat je meesleept tot diep, diep in de zee. Koers naar De haaienrots!

Hoe kwam Standaard Uitgeverij bij jou terecht?
Conz: Ik had eigenlijk een ander project voorgesteld aan de uitgeverij. Van dat project heb ik niets meer gehoord ... (lacht) Maar op basis van die tekeningen hebben ze dan contact met mij opgenomen, want ze waren op zoek naar iemand om Jomme te tekenen, en mijn tekenstijl zou daar perfect bij passen.

Waarom 'De Haaienrots'?
Conz: Ik mocht zelf een album kiezen, dat mocht een klassieker zijn of een recenter album. Ik heb voor 'De haaienrots' gekozen omdat ik dat een heel boeiend album vind om iets mee te doen. Er zitten allerlei elementen en thema’s in die mij heel goed liggen: iemand die de baas van de wereld wil worden, technologische snufjes, de plastieken walvis, een onderwaterbasis, enzovoort. Een hele hoop fantastische mogelijkheden, dus!
Ik ben al op jonge leeftijd meer strips voor volwassenen gaan lezen, maar 'De haaienrots' of 'De plastieken walvis', dat zijn toch echt albums die je bijblijven.

Je maakte ook al een ex-libris voor de luxeversie van 'De plastieken walvis ...
Conz: Ja, dat klopt. Ik vind de plastieken walvis gewoon fascinerend, daar kan je zoveel mee doen ... Ik zag dat de plastieken walvis nu ook opduikt in album 300, 'De plasticjagers'. Gelukkig ziet die van mij er gelukkig helemaal anders uit. (lacht) Nog iets meer futuristisch.

Kreeg je veel vrijheid van de uitgeverij bij het maken van het album?
Conz: Het moet natuurlijk Jommeke blijven, maar ik heb er wel echt mijn eigen ding mee mogen doen. Ik wilde uit De haaienrots alles halen dat erin zit, dus ik heb het album bestudeerd en er zitten zoveel fantastische ideeën in waarvan ik er een paar nog een beetje verder heb uitgewerkt ...

De superslechterik Terragoras en zijn plan om de hele wereldbevolking te onderwerpen ... Conz: Ja, die stralen waar hij professor Gobelijn voor inschakelt, daar moést ik wel iets mee doen! Jomme en zijn vrienden gaan het niet gemakkelijk krijgen!
Ik heb mij echt geamuseerd met Jomme. De stijl waarin ik De haaienrots teken, vind ik een geweldige stijl. Ik heb het tekenplezier teruggevonden, dus dat vind ik wel super! Ik ben de veertig voorbij en eindelijk heb ik mijn stijl gevonden! (lacht) In het verleden schreef ik een strip, maakte ik het story-board en het tekenen zelf was echt een karwei ... maar nu met Jomme was het tekenen ook superleuk, ik keek er altijd naar uit om mij terug onder te mogen dompelen in het avontuur!

Enkele voorstudieschetsen ...